• dr hab. Jacek Jastrzębski, prof. UW, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego
• dr hab. Leszek Pawłowicz, prof. emer. UG, Koordynator Europejskiego Kongresu Finansowego

Wprowadzenie do debaty:

• dr hab. Kamil Liberadzki, prof. SGH, Dyrektor Departamentu Rozwoju Regulacji w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego

Prowadzenie:

•  dr hab. Leszek Pawłowicz, prof. emer. UG, Koordynator Europejskiego Kongresu Finansowego

Prelegenci:

• dr Andrzej Dżuryk, Członek Zarządu Societe Generale Oddział w Polsce
• dr Marcin Mikołajczyk, Zastępca Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego
• Rafał Kozłowski, Senior Expert, McKinsey&Company
• Katarzyna Kurkowska-Szczechowicz, Prezes Zarządu PKO Banku Hipotecznego
• dr hab. Jacek Łaszek, prof. SGH, doradca w Departamencie Stabilności Finansowej Narodowego Banku Polskiego
• Izabela Olszewska, Członek Zarządu Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie

Bankructwa banków w USA i problemy Credit Suisse pokazują jak istotna jest kwestia utraty stabilności systemu bankowego. Ryzyko kryzysu bankowego w Polsce pogłębia fakt skrajnego niedopasowania terminów zapadalności aktywów i pasywów w bankach. W obecnej sytuacji należy jak najszybciej zmieniać krótkookresowe finansowanie nie tylko na długookresowe, ale na takie które w przypadku „runu na banki” będą stanowiły tarcze antykryzysową. Oznacza to, że w bankach polskich powinna następować zamiana krótkookresowych pasywów na instrumenty dłużne, których nie można wycofać przed terminem ich wykupu.
Najlepszymi instrumentami antykryzysowymi, w obecnej sytuacji, wydają się być listy zastawne, które mogą być również wykorzystane do stymulowania oszczędności długookresowych.
W obecnych uwarunkowaniach zaniechanie działań w kierunku zamiany krótkookresowych pasywów na instrumenty dłużne, a w szczególności na rzecz uruchomienia rynku listów zastawnych w Polsce, stanowiłoby niewytłumaczalną bezczynność ze strony decydentów w obliczu narastającego ryzyka kryzysu bankowego.

Prelegenci:

•  Rafał Kozłowski, Senior Expert, McKinsey&Company
•  dr Marek Lusztyn, Wiceprezes Zarządu mBanku
• dr hab. Kamil Liberadzki, prof. SGH, Dyrektor Departamentu Rozwoju Regulacji w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego

W Polsce w obecnym i nadchodzącym roku pojawiają się lub pojawią papiery dłużne nowego typu: instrumenty contingent convertibles (CoCos) zaliczane do funduszy własnych kategorii Additional Tier 1 (AT1) banków albo Restricted Tier 1 (RT1) zakładów ubezpieczeniowych, jak też instrumenty dłużne zaliczane do kategorii MREL. Jeżeli chodzi o CoCosy, to ich emisja przez podmioty z siedzibą w Polsce stanie się możliwa od października br. w wyniku przyjęcia zmian prawnych. Tym samym banki i zakłady ubezpieczeń, jak też firmy inwestycyjne, będą w stanie pozyskiwać fundusze własne wysokiej jakości stosując nowatorski instrument na polskim rynku. Przyjęcie stosownych zmian prawnych w Polsce, umożliwiających emisję CoCos zaliczanych do warstwy AT1, RT1 jak tez Tier 2 funduszy własnych, zbiegło się z czasem z dramatycznym wydarzeniem, jakim okazał się całkowity odpis instrumentów AT1 CoCos banku Credit Suisse o wartości nominalnej 16 mld CHF. Rodzi się zatem fundamentalne pytanie: czy instrumenty CoCos spełniły swoją rolę, czy stanowią one wzmocnienie odporności emitentów i całego systemu finansowego, czy też zwiększają ryzyko systemowe? Jak ocenić wydarzenia związane z Credit Suisse – jaka powinna być wobec tego obecnie ocena CoCos? Czy konstrukcja tego typu instrumentów finansowych – w świetle dotychczasowych doświadczeń – powinna ulec ulepszeniom, modyfikacji (jeśli tak, to w jaki sposób)?

Kolejnym elementem debaty jest problematyka instrumentów MREL. W przeciwieństwie co CoCos, instrumenty MREL absorbują straty instytucji po ogłoszeniu likwidacji, jednakże ich emisja jest praktycznie obowiązkowa. Jaki wpływ na sektor bankowy i szerzej – finansowy – będzie miało wprowadzenie pełnego wymogu emisji MREL od początku 2024 roku? Jak zarządzać finansami banku, żeby jak najlepiej wykorzystać charakterystyki instrumentów MREL?

Prowadzenie:

• Monika Marcinkowska, Profesor nauk ekonomicznych, Uniwersytet Łódzki

Prelegenci:

• Joanna Erdman, Wiceprezes Zarządu, ING Bank Śląski S.A.
• Paweł Jagłowski, Dyrektor, Risk Advisory, Deloitte Polska
• dr hab. Kamil Liberadzki, prof. SGH, Dyrektor Departamentu Rozwoju Regulacji w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego
• Lucyna Stańczak- Wuczyńska, Przewodnicząca Rady Nadzorczej BNP Paribas Bank Polska S.A.

Banki mają kluczowe znaczenie w strategii zrównoważonych finansów – wspierania realizacji celów zrównoważonego rozwoju. Regulatorzy starają się motywować je do intensyfikacji działań w tym zakresie, w coraz większym stopniu uwzględniając ryzyko ESG w regulacjach i wymogach nadzorczych. Podczas dyskusji porozmawiamy o owych regulacjach i tym jakie stwarzają one wyzwania dla polskich banków, przyjrzymy się wnioskom płynącym z klimatycznych testów warunków skrajnych i sprawdzimy w jaki sposób banki wspierają transformację swoich klientów.

Kluczowe zagadnienia:

•  wyzwania w zakresie szacowania ryzyka ESG w bankach
•  wnioski ze stress testów klimatycznych – obszary stwarzające najwięcej wyzwań
•  wsparcie transformacji klientów
•  uwzględnienie ryzyka ESG w II filarze (BION i ICAAP)
•  planowane i potencjalne regulacje ostrożnościowe w zakresie ryzyka ESG w bankach

Prowadzenie:

• Monika Marcinkowska, Profesor nauk ekonomicznych, Uniwersytet Łódzki

Prelegenci:

• Paweł Dygas, Chief Risk Officer, UNIQA PL Investments / Head of Risk, Security & Antifraud, UNIQA PL Insurance, Przewodniczący Komisji ds. Zarządzania Ryzykiem PIU
• Robert Pusz, Dyrektor Biura Ryzyka, PZU
• Jacek Lisowski, Profesor nauk ekonomicznych, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
• Marcin Sadek, Partner, EY Polska, EY CESA Actuarial Leader
• Daria Ringwelska, Zastępca Dyrektora Departamentu Nadzoru Ubezpieczeniowego, UKNF

Ryzyko jest istotą działalności ubezpieczeniowej. Ryzyko ESG w coraz większym stopniu jest uwzględniane przez zakłady ubezpieczeń i reasekuracji – zarówno w obszarze underwritingu, jak i działalności lokacyjnej. W dyskusji ocenimy owo ryzyko w portfelach polskich ubezpieczycieli i przyjrzymy się strategiom jego mitygacji. Zweryfikujemy w jaki sposób postawy reasekuratorów w zakresie zrównoważonego rozwoju będą kształtować polski rynek ubezpieczeniowy. Poznamy także plany regulatorów i nadzorców dotyczące ryzyka ESG zakładów ubezpieczeń i gotowość na nie naszych ubezpieczycieli.

Kluczowe zagadnienia:

• ocena ryzyka ESG polskich ubezpieczycieli i strategie mitygacji
• wyzwania w zakresie zarządzaniem ryzykiem ESG w ZU
• wpływ reasekuratorów na działania zakładów ubezpieczeń w zakresie celów zrównoważonego rozwoju
• uwzględnienie ryzyka ESG w II filarze (BION i ORSA)
• planowane i potencjalne regulacje ostrożnościowe w zakresie ryzyka ESG w zakładach ubezpieczeń