Słychać narzekania, że banki dużo zarabiają. Dlaczego banki powinny dużo zarabiać? Po to, żeby budować swoją bazę kapitałową. Koszt kapitału od kryzysu finansowego się co prawda zmniejsza, ale dla dużej części banków to 8-10 proc., a nawet 10-12 proc. W europejskim sektorze tylko połowa banków przyznaje, że zarabia tyle, żeby pokryć ten koszt

Pięć- sześć lat temu głównym zagadnieniem było ryzyko kredytowe. Teraz ryzyko związane z digitalizacją zabiera nam najwięcej czasu. Te ryzyka zwiększyły się w okresie pandemii

Jedno z najważniejszych ryzyk to ryzyko utraty danych, wycieku danych oraz związane z reakcją na występujące zdarzenie i umiejętność ograniczenia jego skutków

Ten rok wiązała się z tworzeniem kolejnych rezerw na ryzyko prawne kredytów walutowych, a Komisja Nadzoru Finansowego oszacowała go na ok. 100 mld zł. Po opinia rzecznika generalnego TSUE z lutego, niekorzystanej dla banków dochodzi do tego dodatkowo 10-15 mld zł (…) Z tytułu „wakacji kredytowych” banki zanotowały dodatkowe 12-14 mld zł strat System Ochrony Banków Komercyjnych i Fundusz Wsparcia Kredytobiorców oraz inne rozstrzygnięcia prawne kosztowały banki dodatkowo 4-5 mld zł

Musimy się umówić, że ryzyko przenoszone na klienta musi być zminimalizowane i musimy mieć ustawową gwarancję, że umowa zawierana z klientem nie będzie podważana. Nie możemy żyć z poczuciem, że udzielamy kredytu na 25 lat i za 25 lat umowa może zostać podważona

Część klientów potrzebowała „wakacji kredytowych”, ale znaczna część miała zdolność do spłaty i wykorzystała sytuację. To był dla nich nieopodatkowany prezent

Jaskie są możliwe scenariusze związane z kredytami we frankach? Możliwy jest scenariusz optymistyczny, na przykład, że zostaną wycofane pozwy. Może być scenariusz katastroficzny, że obecna sytuacja eskaluje i sektor traci stabilność. Scenariusz realistyczny jest blisko raczej tego katastroficznego (…) Nie widać gotowości ze strony państwa do uporządkowania tej sytuacji, choć na koniec ono zawsze płaci rachunek

Nie wyobrażam sobie zmian tendencji orzeczniczej w sprawie dyrektywy 93/13. To zostało już wielokrotnie potwierdzone. Stoi ona na stanowisku, że pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem nie ma równości.

Zdolność banków do finansowania gospodarki jest teraz mniejsza niż była 10 lat temu, a potrzeby są dużo większe (...) Możliwość podważenia każdego elementu umowy kredytów hipotecznych powinna spowodować, że nie powinniśmy sprzedawać kredytów hipotecznych

Choć panuje umiarkowany optymizm czego należy się spodziewać po ryzyku kredytowym (…) obawiamy się, że wprowadzenie „wakacji kredytowych” spowodowało pokusę nadużycia i bardzo zaszkodzi to dyscyplinie płatniczej

Szkodowość kredytów hipotecznych rośnie. Dlatego, że materializuje się ryzyko kredytowe ale też w konsekwencji ryzyka operacyjnego i prawnego. Polega to na tym, że kredytobiorcy zachowują się w taki sposób, że zaprzestają spłat kredytów licząc na przyszłe rozstrzygnięcia sądów

W przeprowadzonym przez nas badaniu ok. 35-40 proc. klientów ze średnich firm stwierdziło, że ten rok będzie dla nich lepszy, a ok. połowa uznała, że niewiele się zmieni. Tylko 10-15 proc. firm uznało, że będzie im gorzej i znajdą się w gorszej sytuacji. Dane te powinny nas natchnąć optymizmem, że sami przedsiębiorcy potrafią sobie z ryzykiem kredytowym poradzić

Ryzyko prawne można rozdzielić na dwie części – ex post i ex ante. Jeśli chodzi o ryzyko ex post, czyli związane z kredytami we frankach, jest ono ryzykiem systemowym, żaden bank go samodzielnie nie rozwiąże. Zastraszająca jest wobec tego bezczynność odpowiedzialnych organów, jak Komitet Stabilności Finansowej. Ryzyko ex ante narasta jak kula śnieżna. Jednym ze sposobów jego ograniczenia byłaby standardowa umowa kredytowa. Taka umowa nie mus być obligatoryjna dla banku, ale jeśli bank ją stosuje, niweluje ryzyko prawne prawie do zera