Droga do dekarbonizacji jest coraz pilniejsza, gdyż okno na utrzymanie globalnego ocieplenia poniżej 2°C gwałtownie się kurczy. Głównym celem Unii Europejskiej jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku, a już do 2030 r. obniżenie emisji ekwiwalentu CO2 o co najmniej 55 proc. w porównaniu z 1990 roku. Aby te cele osiągnąć Europejski Zielony Ład obejmuje 48 działań w różnych dziedzinach – od sektora energii, poprzez rolnictwo i transport kończąc na udziale społeczeństwa w walce ze zmianami klimatu. Po wybuchu wojny w Ukrainie, która wywołała ogromny kryzys na rynku energetycznym, pojawiło się jednak pytanie, czy i jak ta sytuacja wpłynie na politykę klimatyczną. I, co najważniejsze, czy Polska jest jeszcze w stanie ambitne cele zrealizować. „Net zero” oznacza nie tylko produkcję z odnawialnych źródeł, ale również zielony, zeroemisyjny transport i gospodarkę obiegu zamkniętego. Dojście do tego celu wymaga odpowiedniej polityki, ale przede wszystkim jest ogromnym wyzwaniem dla biznesu, szczególnie związanego z przemysłem ciężkim i obniżaniem jego emisyjności na tzw. ostatniej mili. Problemem jest to, że większość programów pomocowych i środków publicznych na dekarbonizację jest skierowana w stronę sektora energetyki i koncentruje się w większym stopniu na transformacji energetycznej niż na dekarbonizacji przemysłu, który odpowiada za 30 proc. zużycia energii. Jak szacuje firma McKinsey & Company, nasz kraj będzie musiał potroić tempo dekarbonizacji w ciągu następnej dekady w porównaniu z poprzednimi 30 latami. Następnie musi dalej przyspieszać od 2030 do 2050 roku. Szacuje się, że przejście do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla będzie wymagało w Polsce dodatkowych inwestycji w wysokości od 10 do 13 mld euro rocznie, czyli 1-2 procent PKB, przez następne 30 lat. Pozyskanie i zainwestowanie takiej kwoty w skoordynowany sposób to poważne wyzwanie dla rządu i liderów biznesu. Tymczasem, jak wynika z raportu Fundacji Instrat „Droga do zera netto”, cele redukcji emisji CO2 wyznaczyło, jak dotąd, ledwie 26 emitentów z największych indeksów GPW. Jesteśmy pod tym względem daleko w tyle za zagranicznymi największymi indeksami, mamy też problem z mierzeniem emisji w 3 zakresach, które w najbardziej precyzyjny sposób pokazują ślad węglowy działalności przemysłowej. Mimo wielu barier od ścieżki dekarbonizacji odwrotu już nie ma, bo stała się ona nie tylko kwestią polityczną, regulacyjną, ale przede wszystkim społeczną. W trakcie panelu „Jak zdekarbonizować polski biznes – finansowanie i strategie” będzie mowa o tym, na kim ciąży największy obowiązek obniżania emisji CO2, jakie wyzwania się z tym wiążą – biznesowe, organizacyjne i finansowe, gdzie szukać finansowania dekarbonizacji polskiego przemysłu oraz jakie są najbardziej skuteczne drogi do osiągania neutralności klimatycznej na poziomie mikro i makroekonomicznym.