Oczekiwania regulatorów w zakresie planowania transformacji w istotny sposób podnoszą poprzeczkę w odniesieniu do biznesu, w tym sektora finansowego.

Według opublikowanych priorytetów ESMA na rok 2023 wymagana będzie większa transparentność w kontekście planów dekarbonizacji portfela. Zamiast ogólnych deklaracji dotyczących zeroemisyjności oczekiwane będzie przedstawienie konkretnych planów działań stworzonych z uwzględnieniem analiz związanych z ryzykiem klimatycznym i wskazujących konkretne inicjatywy zmierzające do osiągnięcia neutralności węglowej. Wymagania te wynikają również z oczekiwanych zakresów ujawnień wg Dyrektywy CSRD jak również są istotne dla szerokiego grona interesariuszy – którzy oczekują „credible transition plans”.

Tym samym po stronie instytucji finansowych stoi potężne wyzwanie w zakresie zarówno zrozumienia i obliczenia swoich emisji portfelowych, jak również szczegółowe i metodyczne zaplanowanie ich transformacji klimatycznej, z uwzględnieniem wpływu na poszczególne sektory ryzyk klimatycznych. Na rynku funkcjonują już rozwiązania mające przybliżyć metodyki kalkulacji i wspomóc instytucje finansowe w transformacji (NZBA, TPT, SBTi, PCAF/PACTA oraz rekomendacje TCFD i znany GHG Protocol), którymi podążają już liderzy. W panelu omówimy wyzwania regulacyjne oraz odniesiemy się do skali wyzwania i zaawansowania polskiego sektora finansowego w tym zakresie.